Shkruar nga Arta
|
e shtunė. 27 prill 2013 |
O ti që veten musliman e quan, e për këtë fe asgjë s’ke mësuar Ti që botën tjetër e mohon Thua xheneti dhe xhehenemi nuk ekzistojnë. Si do të dalësh para Zotit tënd Si do të jetë gjendja jote Atë ditë kur të dridhet toka me tronditjen e saj të fundit (El Zelzele: 1) E kjo dynja do të zhduket Ku janë atë ditë! Ato që thoje kurrë nuk do t'zhduken Ku janë paratë që ishin zot për ty Ku është fama dhe pozita Ku janë lumturitë dhe shëtitjet Ku janë fëmijët dhe prindërit Ku janë motrat dhe vëllezërit Ku janë shokët dhe shoqet Ku janë nipat dhe mbesat Ku janë gjyshërit dhe gjyshet Ku janë ata më thuaj Atë ditë të gjithë do t'braktisin E për vete t'gjithë do t'përgjigjen O ti i mjeri!!! Sa shumë që më dhimbsesh Ti që Zotin e mohon Si mendon që do t'jetë përfundimi yt Si do të dalësh para Allahut Ohh, i mjeri ti!!! Sa i përulur dhe i pavlerë do t'jesh atë ditë Pendohu, t'lutem! Allahu është shumë mëshirues dhe mëkat-falës Të gjitha do t’i falë Largohu nga kjo, o ti i ngratë Largohu, pasuria t'ka verbuar Shejtani të ka pushtuar Dynjanë shumë ta ka hijeshuar Ndalu një minutë dhe mendo Sa shumë argumente që ke Duke nisur nga vetja jote kush mendon që të ka dhënë gjithë këtë të mirë që ti posedon Ti që thua Zoti nuk ekziston Më thuaj atëherë se kush t'krijoi Lotët m'pikojnë, t'mos qaj nuk mundem Kur t'shoh se si je duke u zhytur n'detin e humnerës Allahut i lutem që t'ju udhëzojë Dhe nga ky mosbesim mua të më mbrojë Na ndihmo, o Allah, t'gjithëve n'këtë dynja Që t'adhurojmë dhe të madhërojmë ashtu siç Ti e meriton. |