Shkruar nga Nazmie Nebiu
|
e martė. 03 prill 2007 |
Në rrugën që je nisur, po shpejton shumë shpejt Ndaj pak kohë për vetën ulu dhe mendo drejt Nga erdha, ku isha dhe për ku je drejtuar Nuk është e kotë për të medituar.
Asgjë të duket vetja, vetëm kënaqësia të ekzistojë Por, kjo ëndërr e trishtuar shpejt do të përfundojë. Nefsin tënd në dorë të kujt e lëshove Me hilet e shejtanit në rrugën e mëkatit përfundove.
Moderniteti, paraja thua jeta i ka këto bukuri E nuk është e bukur nga ajo që ske dobi Se të mashtrojnë e shpejt përfundojnë Andaj nuk është lumturia lojë që ti mendon.
Mendo drejt dhe kërko arsyetim Kjo jetë është e shkurtër e vdekja është vetëm fillim.
Do të jesh në varr Ske dobi nga dituria për famë e pasuri E kthim mbrapa nuk ka por vetëm llogari.
Po të ftoj në rrugën e pendimit Që të kuptosh qëllimin e krjimit Se bota përtej varrit është shpërblim ose dënim E jeta e kësaj bote nuk është tjetër vetëm mashtrim. |