Shkruar nga Sabri Vilanci
|
e enjte. 15 dhjetor 2011 |
Me shumë mundime më rrite në rrugë të drejtë më ke edukuar, më fal moj nëna ime e dashur nëse zemrën ta kam lënduar. Ishim të rinj moj nënë, s’ti kuptonim vuajtjet tua, tash kur t’i kujtoj ato lotët më rrjedhin mua. Këto vite sa jetova një gjë e kuptova o shokë, si nëna që po ta digjte zemrën askush tjetër në botë. Sa herë që shkoj në atdhe varrin e saj vizitoj, lutem për shpirtin e saj gjer në vdekje s’e harroj. |