|
Shkruar nga --
|
|
e mėrkurė. 07 shkurt 2007 |
|
Motër e dashur!
- Ku është përgatitja jote për atë që të pret më pastaj?
A nuk e di se vizita e Melekul meutit është gjë përfundimtare, dhe përcaktim i njohur i mëpërparshëm, pa marrë parasysh se sa të zgjatet apo shkurtohet jeta?
- A nuk e di se ne të gjithë jemi udhëtarë në këtë botë... e udhëtari mendon të arrijë në qëllimin e tij dhe ta plotësojë udhëtimin e tij?
- A nuk e di se rrethi i jetës ankohet nga ndërprerja e saj... dhe se treni i jetës vetëm se i është afruar stacionit të fundit?
- Kanë ndëgjuar disa njerëz të devotshëm qarjen për një të vdekur dhe kanë thënë: “Sa gjë e çuditshme te ky popull, që është udhëtar, e qajnë udhëtarin që ka arritur në shtëpinë e tij në të cilën është nisur!
Motër e dashur!
Ke kujdes të mos jesh prej atyre që: “E si do të jetë atëherë puna e tyre engjëjt t’ua marrin shpirtin duke i rrahur fytyrave dhe shipnave të tyre?” (Muhamed: 27)
ose prej atyre që: “Mandej, në Ditën e Gjykimit Ai i turpëron ata dhe thonë: ‘Ku janë ata që m’i bënit shokë Mua dhe për hir të tyre grindeshit?’. E ata që ishin të zotët e dijes, do të thonë: ‘Vërtet, sot turpësia dhe e keqja i përfshiu jobesimtarët’. Të cilët, duke qenë mizorë të së vetvetes së tyre, engjëjt ua marrin shpirtin, e ata shprehin dorëzimin (në momentin e vdekjes, duke thënë): ‘Ne nuk ishim që bëmë ndonjë të keqe!’ (u jipet përgjigjja). Po Allahu e di shumë mirë atë që e punuat ju. Andaj, hyni në dyert e Xhehenemit, aty do të jeni përjetë: sa vend i keq është ai i kryelartëve!” (En-Nahël: 27-29)
Motër e dashur!
Vallë, nuk e di se me vizitën që ta bën Melekul meuti mbaron jeta yte, ndërpritet puna yte dhe mbyllen fletushkat e veprave të tua?!
- A nuk e di se pas vizitës së tij nuk ke mundësi të përfitosh asnjë të mirë tjetër, nuk ke mundësi që t’i falish as dy rekate namaz, nuk ke mundësi as të lexosh asnjë ajet nga Libri i Allahut, subhanehu ve teala, e as që ke mundësi të bësh ndonjë tesbih, tahmid, tahlil e istigfar, nuk ke mundësi të agjërosh asnjë ditë e as të japësh sadaka sado e vogël të jetë ajo, e as që ke mundësi të bësh haxh dhe umre, as ndonjë të mirë t’ia bësh fqiut apo të afërmit, vetëm se të ka kaluar koha e punës, dhe ka mbetur llogaria dhe shpërblimi për bamirësitë apo gabimet: “E kur ndonjërit prej tyre i vjen vdekja, ai thotë: ‘O Zoti im, më kthe, që të bëj vepra të mira e të kompensoj atë që lëshova!’. Kurrsesi (kthim nuk ka), e kjo është vetëm fjalë që thotë ai, e ata kanë para tyre një perde (distancë periodike) der në ditën kur ringjallen.” (El-Mu’minun: 99-100)
Pra, motër!
- Ku është përgatitja yte për ta takuar Melekul meutin?! Ku është përgatitja yte për atë që të pret më pastaj? Në varr... Në të pyeturit... Në ringjalljen... Në llogarinë... Në mizan... Në zbritjen e fletushkave... Në kalimin e urës së Siratit... dhe para Allahut, subhanehu ve teala?!
- Transmetohet se Pejgamberi, salallahu alejhi ve selem, ka thën: “Përkujtoni shkatërruesin e kënaqësive, e ajo është vdekja!”.
Vallë je duke e përkujtuar këtë shkatërrues të kënaqësive?!
Marrë nga libri: “Vizituesi i fundit”,
botuar nga Klubi Studentor |
