Shkruar nga Arta
|
e diel. 23 maj 2010 |
O ti, që po të kalojnë ditët, dhe ende je në gjumin e pakujdesisë. O ti, që po të kalojnë muajt, dhe ende të pendohesh nuk ke arrit. O ti, që po të kalojnë vitet, e je fundosur në lumin e mëkateve. O ti, që mendon se jeta nuk ka mbarim, një ditë në varr do të përfundosh. O ti, që mbas kësaj dynjaje je verbuar, ndalu dhe shikoje veten një herë si të janë zbardhur flokët, vdekja të është afruar. E mëkatet të kanë mbuluar, e mjerë për ty. Ke harruar që një ditë do të japësh llogari për të gjitha ti, o njeri. Pendohu, o i mjeri ti, sa vdekja nuk të ka arrit. Pendohu, kërko nga Zoti të falë dhe të jep shpëtim!
|