|
Shkruar nga Imrane Asani
|
|
e mėrkurė. 03 shkurt 2010 |
U humba në thellësinë e kësaj nate,
në një vetmi të zymtë,
vetëm akrepat e orës ndëgjohen,
po ashtu dhe frymëmarrja ime.
Shikoj rreth e rrotull,
asgjë vetëm katër anët e murit
errësirë dhe vetëm errësirë.
E kujtimet më sillen vërdall në mendje.
Fillova të qaj të bërtas: ah mëkatet...
ku t'i zhduk, si t'i largoj nga vetja?!
Ah, jeta më mashtroi, po, po më mashtroi.
U zhyta në epshet e dunjasë duke e ditur dënimin.
E tash, pendohem me mijëra herë te Zoti im,
me fal për gabimet?!
|
