Shkruar nga Nazlije Maliqi
|
e martė. 21 korrik 2009 |
Valët e detit më lëkundin gjersa puhinë pranverore shijoj bukuritë në univers më mahnisin e në lartësi thesaret që ndriçojnë vrojtoj.
Këto reflektime dritash në horizont janë ndriçime mbi kështjellën e diturisë zemra nga ambicjet më brof sytë përshkojnë lart arritjen e krenarisë.
Kjo kështjellë e dijes që na tërheq pamja e saj na mahnit është një bukuri e fortifikuar me aq kujdes ndërsa drita e saj arrin lartësit.
Por kjo dritë nuk ndriçon lehtë drejt saj është një rrugë me peripeci, drita e Allahut është me vlerë andaj duhet fituar me mund e gjith kënaqësi.
Të mos venitim këto drita që shndrisin, enigmën e dijes të zbërthejmë në tërësi çelësin e suksesit le të kërkojmë me nxitim e të hapim portat e ndriçuara me DITURI. |