|
Sistemi i familjes sė civilizuar |
|
|
|
|
Shkruar nga --
|
|
e diel. 06 prill 2008 |
Nëse familja është baza e shoqërisë, baza e familjes është ndarja e
përgjegjësive midis burrit dhe gruas dhe edukimi i fëmijëve është funksioni
më i rëndësishëm i familjes.
Tek atëherë një shoqëri e tillë është vërtet e civilizuar.
Në sistemin islam të jetës, ky lloj i familjes jep ambient, në të cilin vlerat dhe
parimet morale njerëzore zhvillohen dhe rriten në një gjeneratë të re; këto
vlera dhe zakone nuk mund të ekzistojnë ndaras nga njësia - familje.
Në anën tjetër, nëse marrëdhëniet midis burrit dhe gruas janë të bazuara në
epsh, pasion dhe ngacmim dhe ndarja e punës nuk është e bazuar mbi
përgjegjësinë familjare dhe prirjet natyrale; nëse roli i gruas është thjesht të jetë atraktive (joshëse) dhe flirtuese, dhe nëse gratë janë të lira nga
përgjegjësia e tyre për edukimin e fëmijëve, dhe nëse me kërkesën e saj
sociale ajo parapëlqen të bëhet një mikpritëse (nikoqire) ose shërbëtore
në ndonjë hotel ose diku në ndonjë kompani tjetër, si rrjedhojë ajo mundohet
t’i shfrytëzojë aftësitë e saj më shumë për produktivitet material sesa për
edukim të qenieve njerëzore, sepse perceptohet se prodhimi material është
konsideruar të jetë më i rëndësishëm, më i vlefshëm dhe më i respektuar
sesa zhvillimi i karakterit njerëzor.
Pastaj, si rrjedhojë thuhet se një gjë e tillë nuk është prapambeturi nga
pikëpamja njerëzore por është civilizim.
Sistemi i familjes dhe marrëdhëniet midis dy gjinive përcaktojnë karakterin e
plotë të një shoqërie edhe nëse është shoqëri e prapambetur apo e civilizuar,
injorante apo e islamizuar.
Këto shoqëri, të cilat japin mbizotërim të epsheve fizike dhe zakoneve
shtazarake nuk mund të konsiderohen të civilizuara, s’ka rëndësi se çfarë
progresi ata kanë në industri ose shkencë.
Ky është i vetmi parametër, që nuk gabon në ruajtjen e progresit të vërtetë
njerëzor.
Në shoqëritë joislame, marrëdhëniet intime jashtëmartesore madje edhe
homoseksualizmi nuk janë konsideruar të pamoralshme.
Kuptimi i etikës është i kufizuar në çështjet ekonomike ose ndonjëherë në
çështjet politike dhe i përket kategorisë së interesave të qeverisë.
Në shoqëritë injorante, shkrimtarët dhe gazetarët i këshillojnë të dy palët, si të martuarit ashtu edhe ata të pamartuarit që të kenë marrëdhënie të lira
seksuale -sepse nuk konsiderohen imorale.
Sidoqoftë, është imorale nëse një djalë shfrytëzon partneren e tij ose një vajzë shfrytëzon partnerin e saj për marrëdhënie intime, gjersa nuk ndien dashuri në zemrën e tij ose të saj.
Është keq nëse një grua vazhdon ta ruajë moralin e saj gjersa dashurinë e saj
për burrin e vet e ka humbur për një kohë (d.m.th. edhe nëse ende është me
atë burrë, porse nuk ndien dashuri për të, ajo është e lirë të kryen marrëdhënie
me të tjerët); është e çuditshme nëse ajo gjen të dashur tjetër dhe nga
pikëpamja e progresit njerëzor, të gjitha shoqëritë që kanë pikëpamje të tilla nuk janë të civilizuara por janë të prapambetura.
Për t’i kontrolluar dëshirat shtazarake, një shoqëri përparimtare vë bazën e
një sistemi familjar në të cilën epshet njerëzore gjejnë kënaqësi si dhe ekziston kujdesi për gjeneratën e ardhshme që të jetë e edukuar në një mënyrë të tillë
që do të vazhdojë civilizimin njerëzor, në të cilën karakteristikat njerëzore
lulëzojnë me shkëlqimin e tyre të plotë dhe të mirëfilltë në moralin e tyre.
Me sa duket një shoqëri, e cila synon të kontrollojë natyrën shtazarake,
ndërkohë që jep mundësi të mëdha për zhvillimin dhe përsosshmërinë e
karakterit njerëzor, kërkon ruajtje dhe kujdes të madh për paqe dhe stabilitet
të familjes, në mënyrë që të mund të kryejë detyrën themelore të saj lirshëm
nga ndikimet e pasioneve të rrëmbyeshme.
Në anën tjetër, nëse në një shoqëri mësimet imorale dhe këshillat helmuese
janë të shfrenuara dhe aktiviteti seksual konsiderohet jashtë sferës së parimeve
morale, atëherë në këtë shoqëri humaniteti i njeriut vështirë se mund të gjejë
vend për t’u zhvilluar.
Pra, vetëm vlerat dhe morali islam, mësimet dhe kujdesi islam, janë të
vlefshme për njerëzimin dhe formojnë këtë parametër të pandryshuar dhe
të vërtetë të progresit njerëzor.
Islami është civilizimi real dhe shoqëria islame është vërtet e qytetëruar.
Sejjid Kutub
Përshtati nga anglishtja: Fitim NUHIU |
